حال به تماشای بخش هایی از فیلم و یا تریلر 15 فیلم از مجموع 29 فیلم بخش سودای سیمرغ سی و دومین جشنواره فجر که در اختیار رسانه ها قرار گرفته، بنشینید و به استقبال این رویداد بروید. تریلرهای آثار دیگر بخش های جشنواره فیلم فجر را تا ساعاتی دیگر در «تابناک» خواهید داد.

دانلود در ادامه مطلب برای اعضا امکان پذیر است

کریستوف کیشلوفسکی کارگردان و فیلم‌نامه‌نویس مشهور لهستانی را بسیار از منتقدان داخلی دوست ندارند و حتی او را خطرناک می‌دانند و برخی در همین راستا حتی در کشورمان درصدد برآمدند که هیچکاک را آنچنان پررنگ سازند که کارگردان‌های اروپای شرقی نظیر کیشلوفسکی اساساً دیده نشوند اما به هر حال یک فیلم بین حرفه‌ای از هر کارگردان حداقل یک فیلم می‌بیند و با نگاهش آشنا می‌شود و این آشنایی می‌تواند منجر به تماشای دیگر آثار کارگردان شود.

سه رنگ کیشلوفسکی که یک سه گانه سینمایی با عناوین آبی (1993)، سفید (1994) و قرمز (1994) را شامل می‌شوند، بیش از دیگر آثار این کارگردان برای ایرانی‌ها و بسیاری دیگر از مردم جهان شناخته شده‌اند. سه رنگی که به نوعی استعاره‌ای از پرچم فرانسه نیز تعبیر شد و آخرین ساخته های او بود و دو سال پس از ساخت آنها و البته موفقیت تجاری و درخشش بین‌المللی این سه گانه، درگذشت. او اما از 1969 مستند، سینمایی و سریال‌ می‌ساخت و آثار دیگری نیز داشت که برخی از آنها حتی درخشان تر از سه رنگش بود.

یکی از آثار کیشلوفسکی که کمتر توسط مخاطب عام دیده شده و جزو فیلم‌های تکان دهنده اوست،  «فیلم کوتاهی درباره قتل / A short Film about Killing» بود؛ فیلمی با محتوایی دقیقاً شبیه آنچه در عنوانش ذکر شده و علی رغم عنوانش البته چندان نیز کوتاه نیست، هرچند اگر با سینمای اروپای شرقی و به ویژه روسیه مقایسه کرد، می‌توان عبارت کوتاه را پذیرفت!

دانلود در ادامه بصورت رایگان برای کلیه اعضا

کافی نت سهندیه تبریز

«فراموشی» هرچند بیش از حد طولانی است و زمان 126 دقیقه‌ای این فیلم که به مدد داستان‌های فرعی و وقایع پیرامونی تلاش شده تا این حد استمرار یاید، حداقل 15 دقیقه قابلیت تخفیف داشت و از این منظر، چنین تصور می‌شود خالق این اثر می‌توانست با عبور از برخی حاشیه‌ها که تنها ریتم داستان را کند می‌کند، مخاطب را بیشتر با خود همراه سازد و به خصوص فلش بک و فلش فورواردها و بازگشت به گذشته و حال را در بستر زمانی محدودتر یا سریع تری در نظر بگیرد.

بر اساس آنچه در دیگر نقدها آمده، «فراموشی» درباره ی ذات هویت است، موضوعی رایج در کارهای علمی تخیلی سطح بالا. آیا یک فرد به واسطه ی دی ان ای/ DNA خود تعریف می شود؟ یا مجموعه ی خاطرات شخص هستند که او را تعریف می کنند؟ چه چیزی ذات اصلی بشر بودن را تشکیل می دهد؟ فیلم های «سفرهای ستاره ای/Star Trek» (به ویژه در «نسل بعد/ The Next Generation ») به دفعات به این سؤال اشاره می کند، مانند آنچه در بازسازی جدید مجموعه ی « Battlestar Galactica » اتفاق می افتد. «فراموشی» علاوه براین به دیگر موضوعات رایج در فیلم های علمی تخیلی نیز اشاره ای دارد. اما من در این نوشته چیزی از آنها نمی گویم، به این دلیل که اشاره به آنها می تواند به نوعی موجب لو رفتن داستان بشود. داستان فیلم چند نکته ی غافلگیری هم در خود دارد.

سال 2077 است. زمین به یک زباله دانی متروک و بایر تبدیل شده است. این امر نتیجه ی نبردی میان انسان ها و موجودات فضایی است که 60 سال قبل رخ داده است. بشریت جنگ را برده اما زمین را از دست داده است. نجات یافتگان به سیاره ی تیتان فرار کرده اند و آنجا یک منطقه ی مهاجرنشین ساخته اند.