این شخص که اکنون "ماتیو اتونیلی" نام دارد و در شهر چیسترفیلد زندگی می‌کند، هفت سال پیش توانست کمیته پزشکی را متقاعد کند که او را با عمل جراحی به زن تبدیل کنند و این کار در سال 2007 صورت گرفت.

به نوشته روسیا الیوم، اکنون با گذشت چند سال وی از زن بودن خسته شده و می‌خواهد برای بازگشت به مردانگی تحت عمل جراحی قرار گیرد. این عمل بیش از 22 هزار دلار هزینه دارد. عمل اول او هم حدود 16 هزار دلار هزینه داشت.

گفتنی است، از نظر فقه شیعه عمل تغییر جنسیت برای بیماران روانی که بیماری آنها مورد تایید پزشکان قرار گیرد، حرام نیست. امام خمینی (ره) اولین فقیه و دانشمند مسلمان بودند که مسائل فقهی و حقوقی تغییر جنسیت را بیان کردند و معتقد بودند که تغییر جنسیت حرام نیست.

همچنین از نظر حضرت آیت الله خامنه‌ای، تغییر جنسیت برای افراد بیماری جسمی و روحی مجاز اعلام شده است. افزون براین، از نظر ده تن از فقیهان بزرگ شیعه مانند حضرت آیت الله سیستانی در عراق، تغییر جنسیت برای بیماران روحی مجاز است.

بر این اساس یک رویه فقهی و قانونی به وجود آمده است که افراد بیمار جسمی یا روحی زیرنظر پزشکان می‌توانند تغییر جنسیت داده و از حمایت‌های قانونی بهره‌مند شوند.

این در حالی است که تغییر جسنیت از نظر کلیسای مسیحی و نیز فقیهان اهل سنت غیر مجاز اعلام شده است. با این وجود، موارد عمل جراحی تغییر جنسیت در کشورهای مسیحی و غربی، به مراتب بیش از کشورهای شرقی بوده است.

14

دختران امروز کمتر امکان پیدا می‌کنند در سنین زیر ۲۵ سال ازدواج کنند و رفته‌رفته جمعیت دخترانی که حتی در چهارمین دهه از زندگی خود شانس ازدواج نداشته‌اند زیادتر می‌شود.

به گزارش جام جم به نقل از دخت ایران، این دختران گاه خود مسبب از دست دادن شانس های به موقع برای ازدواج هستند و گاه واقعا مورد مناسبی برای ازدواج به سراغشان نمی آید اما مشکل هرچه باشد، با گذر از ۳۰ سالگی رفته رفته خطر بارداری های توام با مشکلات در آنها بالا می رود و با رسیدن به دهه چهارم زندگی تخمک هایی که تولید می کنند ممکن است دستخوش تغییرات ژنتیکی شده باشد.

احتمال باروری در این سن نیز گاه تا یک دهم کاهش می یابد اما امروز علم پزشکی امکاناتی را برای کسانی که دیر ازدواج کرده اند یا کسانی که نمی توانند به زودی بچه دار شوند فراهم کرده است و آن نگهداری از تخمک در سنینی است که بدن بهترین شرایط را برای باروری دارد.
برای آگاهی بیشتر از چگونگی امکان باروری دختران مجرد به سراغ «منصوره موحدین»،استاد دانشگاه تربیت مدرس و معاون پژوهشی دانشکده علوم پزشکی دانشگاه تربیت مدرس رفتیم.

قبلا در گفتگویی از امکان حفظ قدرت باروری برای سال هایی که ریسک این کار بالا می رود صحبت کرده بودید. آیا برای دخترانی که امکان ازدواج ندارند یا زیاد امیدوار نیستند که به زودی ازدواج کنند هم این امکان وجود دارد؟

شاید هنوز زود باشد که بگوییم این می تواند یک اقدام فراگیر و پیشگیرانه برای دختران باشد زیرا جامعه ما ملاحظات فرهنگی خاص خود را دارد در حالی که این تنها یک امکان علمی است و باید به تمام ابعاد آن توجه کرد؛ اما باید بگویم به لحاظ علمی برای دختران این امکان وجود دارد. دختران نیز می توانند بافت تخمدان یا تخمک خود را فریز کنند و چند سال بعد از آن استفاده کنند.

استفاده از این تخمک ها و بافت ذخیره شده شرط خاصی هم دارد؟

بله چون در جامعه اسلامی ایران هدف ترویج خانواده و ترغیب به فرزند آوری در کانون کامل خانواده شامل پدر، مادر و فرزند است، ما نمی خواهیم پدیده مادران مجرد را که در غرب رواج یافته است در ایران به نوعی دیگر داشته باشیم و به همین دلیل راه استفاده مجدد دختر از بافت تخمدان یا تخمک نگهداری شده اش، ازدواج است و تنها به شرط ازدواج می توانند از این بافت استفاده کنند و در این زمینه از آنان تعهد کتبی می گیریم.

چه سنی بهترین سن برداشت تخمک است و چقدر می توان آن را نگه داشت؟

زمان در این زمینه مقوله مهمی است. شاید بتوانیم سال ها بافت را نگه داریم اما قرار نیست که یک نفر در ۶۰ سالگی بیاید و تخمک زمان ۳۰ سالگی خود را بگیرد و باردار شود.

ثابت شده هر مداخله علمی که از هنجارهای طبیعی خارج شود در نهایت به ضرر انسان و طبیعت تمام می شود. بنابراین می گویم بهترین زمان برداشت و ذخیره سازی تخمک سن زیر ۳۵ سال است و توصیه می کنیم زمانی از آن استفاده کنند که از نظر اخلاقی و تربیتی حقوق طفل زیر پا گذاشته نشود و دو نسل از مادرش فاصله نگرفته باشد. به طور مثال طی یک فرصت ۵ تا ۱۰ ساله باید تلاش کنید که موقعیت لازم برای استفاده از این بافت را به دست آورید.

از حقوق کودک گفتید در این زمینه بیشتر توضیح دهید.

ما در مداخلات باروری پیوسته سعی می کنیم حقوق کودکان به دنیا نیامده را رعایت کنیم. کودک حق دارد با والدینش ارتباط برقرار کند ولی وقتی یک شکاف نسلی به فاصله ۴۰- ۵۰ سال میان کودک و والدین باشد، او آنها را در سن پدربزرگ و مادربزرگ خود می بیند و در سنینی که کودک نوجوان یا جوان می شود و به حمایت آنها نیاز دارد، والدین در سنی هستند که خود خواهان دستگیری هستند و این فاصله زیاد سنی به رشد تربیتی کودک لطمه می زند و نمی توانیم چنین چیزی را بپذیریم.

امکان باروری را چگونه برای دختران جوان حفظ می کنید؟

این کار از دو روش امکان پذیر است که هردو روش تخمک برداری و برداشت بافت تخمدان روش های تهاجمی هستند. یکی به روش واژینال و دیگری به روش لاپروسکوپی.
در روش لاپروسکوپی که هزینه بالایی دارد و جراحی سنگین صورت می گیرد بی هوشی عمیق تری روی بیمار صورت می گیرد و بخشی از تخمدان فعال شخص برداشته و برای زمان مورد نیاز فریز می شود.

روش برداشت تخمک نیز به صورت واژینال صورت می گیرد که این هم بی هوشی عمومی دارد اما سبک تر است پوست شکافته نمی شود و خطرش نیز کمتر است.

این دو روش چقدر هزینه دارد و به چه کسانی توصیه می شود؟

به گزارش مشرق، یک زن هندی دوقلوی به هم چسبیده‌ای به دنیا آورده که دو سر و یک بدن مشترک دارند. این دو نوزاد به‌هم‌چسبیده که طی یک عمل سزارین به دنیا آمدند به عارضه‌ای مبتلا هستند که موجب شده نخاع،‌ گردن و سر دو کودک از یکدیگر جدا بمانند هرچند دست‌ها و پاها و سایر اندام‌های حیاتی آنان با یکدیگر مشترک هستند. به گفته پزشکان، معمولا دوقلوهای به هم چسبیده با چنینشرایطی را نمی‌توان با عمل جراحی از یکدیگر جدا کرد.

در سال ۲۰۰۹، یک بررسی آماری نشان داد که از هر پنج زن مقیم سئول -پایتخت کره جنوبی- که بین ۱۹ تا ۴۹ سال سن داشتند،‌ یکی، نوعی از عمل جراحی زیبایی را انجام داده بود.

کره جنوبی نزدیک به پنجاه میلیون جمعیت دارد و چهار هزار کلینیک زیبایی در این کشور فعالیت دارد. آخرین سرشماری که انجام شد مشخص کرد نزدیک به ۴۶ درصد از دختران و زنان این کشور به شکلی و نوعی، عمل زیبایی را تجربه کرده‌اند.

در میان مردم کره جنوبی که به صورت معمول صورت گردی دارند انجام جراحی فک برای داشتن صورتی کشیده حالا تبدیل به یک امر عادی شده است. گفته می‌شود این مسئله به خاطر این است که آنها تلاش می‌کنند شبیه غربی‌ها شوند و از چهره‌های مشهور کشورشان در این راه تقلید می‌کنند. یک تحقیق نشان داده که اکثر خانواده‌های کره جنوبی عمل‌های جراحی زیبایی را برای دختران خود مسئله‌ای عادی تلقی می‌کنند. تصاویر منتشر شده از کره‌ای نشان می‌دهد  که چقدر اعمال جراحی بینی، چشم و گونه و چانه، چهره بانوان کره‌ای را به هم شبیه کرده است، طوری که گاهی تمایز بین آنها ممکن نیست. طوری که هر کسی تصور می‌کند با یک زن روبرو است که ژست‌های مختلفی گرفته و لباس‌های متفاوتی پوشیده است.

ما حرف‌های سیاری را در گیومه گذاشته‌ایم که نشان دهیم آن را دقیقا به نقل از خودش بدون کم و کاست، منتشر کرده‌ایم. همین حرف‌هاست که باعث شده دل و جرات پیدا کنیم و امروز مطلبی را منتشر کنیم که شاید شما را به علت بی‌پرده گفتن برخی مسائل، متعجب کند؛ مسائلی که شاید تاکنون مشابهشان را در رسانه‌های دیگر نخوانده باشید اما با توجه به آمار فزاینده ایدز به نظر می‌رسد دیگر وقتش رسیده است که خیلی از نگفته‌ها در این حوزه، گفته شود و شاید حتی تا حدودی هم دیر شده باشد.

بخشی از مطالب گردآوری شده در این پژوهش، ترجمه قسمت‌های مهمی از متون و مقالات منتشرشده در سایت‌های حمایت از مبتلایان به ایدز در کشورهای دیگر و بخشی نیز از سایت‌های اطلاع‌رسانی درباره این بیماری در ایران و گفته‌های مسئولان وزارت بهداشت است.

بر اساس آخرین آمارهای اعلام شده از سوی وزارت بهداشت بیش از ۲۷ هزار نفر در ایران مبتلا به ایدز هستند اما پژوهش‌های علمی در دنیا نشان داده است که همیشه آمارهای واقعی مبتلایان به ایدز در کشورها، باید چهار برابر آمارهای رسمی و شناسایی ارزیابی شود که یعنی شمار واقعی مبتلایان به این بیماری در کشورمان احتمالا باید بیش از ۱۰۰ هزار نفر باشد.

ایدز بیماری نقص سیستم ایمنی است. در این حالت بدن دیگر قادر به کشتن میکروب‌ها و ویروس‌ها نیست و با گذشت زمان، فرد حامل ویروس HIV، بیشتر و بیشتر بیمار می‌شود و سرانجام شدیداً به یکی از بیماری‌های خاص مبتلا می‌شود. در این مرحله می‌شود گفت که فرد به ایدز مبتلا شده است و این مرحله سراشیبی به سوی مرگ است.

فرد حامل ویروس HIV الزاماً به ایدز مبتلا نیست چون هنوز بیماری او آشکار نشده است اما می‌تواند در طول زمانی که ویروس را در بدنش حمل می‌کند و از دید جامعه سالم به نظر می‌رسد، آن را به دیگران نیز منتقل کند.

ویروس HIV در خون و ترشحات جنسی فرد مبتلا و نیز شیر پستان زن آلوده، یافت می‌شود. این ویروس از طریق عطسه، دست دادن، بزاق دهان یا استفاده از لباس‌های فرد مبتلا، قابل انتقال نیست.

در مرحله اول که ویروس وارد بدن می‌شود معمولاً حالتی شبیه سرماخوردگی پدیدار می‌شود. به هر حال به هیچ عنوان نمی‌شود در مراحل اولیه بیماری را از ظاهر بیمار تشخیص داد و از هنگام ورود ویروس ایدز تا مثبت شدن نتیجه آزمایشگاهی که نشانگر آلودگی فرد است حدود ۲ تا ۱۲ هفته و گاهی تا ۶ ماه طول می‌کشد.

در مرحله دوم یا نهفتگی که ممکن است ۳ تا ۲۰ سال طول بکشد، بیمار هیچ علامتی ندارد و بیشترین انتقال ویروس از او به دیگران، در آن دوران رخ می‌دهد چون خودش و بقیه هنوز نمی‌دانند که حامل ویروس است.

در مرحله سوم با گذشت زمان، سیستم ایمنی توان خود را از دست می‌هد و علائم بیماری‌های مختلفی که بدن نمی‌تواند در برابر آنها از خود دفاع کند، آنقدر تشدید می‌شود که سرانجام بیمار را شکست می‌دهد و او می‌میرد.

شایع ترین الگوی انتقال ایدز در ایران هنوز استفاده از سرنگ مشترک در تزریق مواد مخدر است و شیوه انتقال از طریق رابطه جنسی در رتبه دوم فراوانی قرار دارد. ویروس HIV همچنین از مادر آلوده، به جنین داخل رحمش یا کودکی که از شیرش تغذیه می‌کند، منتقل می‌شود و از خون و فرآورده‌های خونی نیز قابل انتقال است.

منظور از رابطه جنسی ناایمن یا بدون محافظت، رابطه جنسی بدون کاندوم با فرد آلوده به ویروس است چرا که نبود آن باعث می‌شود ویروس از طریق ترشحات جنسی فرد به طرف مقابل منتقل شود. برخی افراد گرچه از این وسیله استفاده می‌کنند اما روش صحیح استفاده از آن را نمی‌دانند و خود را در معرض خطر انتقال بیماری قرار می‌دهند.

مورد دیگر، نزدیکی محافظت‌نشده از راه مقعد است که در این زمینه نیز همان روش‌های بالا برای جلوگیری از ابتلا به ایدز باید رعایت شود.

استفاده از مشروبات الکی و مواد مخدر به ویژه مواد مخدر صنعتی همچون شیشه، احتمال ابتلا به ایدز را افزایش می‌دهد چراکه این نوع مواد باعث بی‌پروایی جنسی، رابطه جنسی حفاظت‌نشده و بی‌دقت، تنوع‌طلبی جنسی و انتخاب شرکای جنسی نامطمئن می‌شود.

کمتر از سه سال پیش مرضیه وحید دستجردی وزیر وقت بهداشت بر اساس پژوهشی اعلام کرد که حدود ۵۰ درصد از زنان خیابانی، به ویروس HIV آلوده‌اند که نشان می‌دهد شرکای جنسی آنها بیش از افراد عادی جامعه در معرض خطر ایدز هستند.

شیوع ایدز بر اساس گزارش اخیر وزارت بهداشت، در گروه کودکان کار و خیابان در کشورمان، حدود ۴.۵ درصد است اما آمار کشوری شیوع ایدز، یک‌دهم درصد است که یعنی میزان ابتلا به ایدز در کودکان کار و خیابان، ۴۵ برابر سایر افراد جامعه است. این آمار بر مبنای پژوهشی است که دو سال پیش در کشور انجام شده و احتمالاً تاکنون میزان آن بیشتر شده است.

بسیاری از افرادی که ویروس HIV از شرکای جنسی به بدنشان منتقل شده است، درباره راه‌های انتقال ایدز کاملا آگاهی داشته‌اند اما همچنان ارتباط جنسی ناایمن داشته‌اند چرا که باور نمی‌کردند شریک جنسی آنها هم ممکن است بدون هیچ علامت ظاهری، به ویروس HIV آلوده باشد.

در صورتی که رفتاری پرخطر داشته‌اید می‌توانید به یکی از مراکز مشاوره بیماری‌های رفتاری وزارت بهداشت در نزدیکی محل زندگی‌تان مراجعه کنید و مطمئن باشید که همه اطلاعات شما در این مراکز محفوظ خواهد ماند و در هیچ شرایطی به مراجع دیگر منتقل نمی‌شود مگر آنکه خودتان در این‌باره به مسئولان آن مرکز اجازه بدهید.

پروفسور بالتازار شخصیت نوستالژیک دوران کودکی متولدین دهه 60 است اما شاید کمتر کسی بداند که این شخصیت انیمیشن نه تنها تا حدودی واقعی بوده بلکه مدت زیادی را در شهرستان کبودرآهنگ همدان زندگی کرده و خدمات زیادی هم به مردم ایران در زمینه پزشکی انجام داده است.

به گزارش مهر، پروفسور بالتازار یک سریال انیمیشن قدیمی بود که آن را یک انیماتور کروات به نام Zlatko Grgić در استودیوی فیلم زاگرب در یوگسلاوی سابق (کرواسی) ساخت.

این شخصیت کارتونی یک مخترع پیر بود که برای یک اختراع، مدت زیادی فکر می‌کرد و در نهایت تنها با یک اهرم دستگاهی را روشن می‌کرد. پس از اتمام کار دستگاه، پروفسور شیر دستگاه را باز کرده و چند قطره مایع را داخل یک لوله آزمایش می ریخت و با ریختن آن مایع بر روی زمین اختراعش نمایان می شد. به همین سادگی!

اما پروفسور بالتازار یک شخصیت حقیقی هم دارد. مارسل بالتازار سال 1908 در فرانسه به دنیا آمد او یک پزشک فرانسوی بود که به علت فعالیت در زمینه جلوگیری از شیوع بیماری های طاعون و هاری معروف شد نه به دلیل اختراعاتش!

پروفسور بالتازار نفر دوم از سمت راست